Bilmem
Nice yıldır yürümeyen kervanım,
Benim son çağımda yürür mü bilmem.
Ağustos ayında kalkmaz dumanım,
Kış geldi dağlarım erir mi bilmem.
İnsan sıfatıyla halk olan kullar,
Mücevher kafalar sanatkar eller.
Allah Allah deyip çarpan gönüller,
Ten çürür bu diller çürü mü bilmem.
Hakkın hikmetidir dağlar denizler,
Bir çiğit içinde bir orman gizler.
Gündüz güneş doğar gece yıldızlar,
Gafil bu hikmeti görür mü bilmem.
Bir zerreden yüz bin cihan yaratır,
Perde çekmiş aşıkları aratır.
Mevlüt İhsani’yim yüzüm karadır,
Affeder muradım verir mi bilmem.
AŞIK MEVLÜT İHSANİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder